DLT to skrót, którego rozwinięcie oznacza Domowe Leczenie Tlenem. DLT jest stosowane w procesie leczenia długotrwałych schorzeń układu oddechowego, takich jak: astma oskrzelowa, zwłóknienie płuc, mukowiscydoza, dysplazja oskrzelowo-płucna, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POCHP).
Pacjenci poradni pulmonologicznych mogą liczyć na przydział całkowicie refundowanego urządzenia do domowego leczenia tlenem. Urządzenia takie, to tak zwane koncentratory tlenu. Zasada ich działania polega na pobieraniu powietrza atmosferycznego i jego odpowiedniej filtracji. W trakcie filtracji powietrze pozbawiane jest większości azotu, co pozwala na osiągnięcie ponad 90% nasycenia go tlenem. Taki sposób działania uniezależnia koncentrator od ograniczonego źródła tlenu jakim jest butla ze sprężonym gazem.
Nowoczesne koncentratory tlenu to nawet w wersji stacjonarnej urządzenia o stosunkowo niewielkich rozmiarach. Jednak to nie rozmiar i waga są najważniejsze przy wyborze modelu stacjonarnego. Najważniejsze parametry określają wydajność urządzenia liczoną w procencie zawartości tlenu oraz wydajności w litrach na minutę. Zawartość tlenu w mieszance nie powinna być niższa niż 90%. Wydajność dla wysokiej klasy urządzenia stacjonarnego powinna wynosić minimum 5 litrów na minutę. Niemniej ważnym parametrem pracy stacjonarnego koncentratora tlenu jest poziom generowanego podczas pracy hałasu. Ze względu na specyfikę terapii koncentrator stacjonarny działa również w trakcie snu pacjenta. Hałas generowany przez urządzenie nie powinien zatem przekraczać 40 dB.
